"Natuurlijk is applaus fijn, maar het is niet mijn beweegreden. Bij nogal wat politici is het anders."

De term “Methode Watteeuw” dook vorige week plots op in de pers. Voor alle duidelijkheid, die term kwam niet van Filip Watteeuw zelf. Wel van de fusielijst van liberalen en socialisten. Het was ook niet flatterend bedoeld. De fusielijst is bang van duidelijke groene keuzes en vooral van mogelijke weerstand die er zou kunnen op volgen. Dat Groen en de fusielijst anders aan politiek doen wordt steeds duidelijker.

Filip draagt vanaf nu met trots de term 'Methode Watteeuw' als geuzennaam.

"Politici moeten in de eerste plaats resultaten boeken", zegt Filip. "Geschikte politici zorgen ervoor dat mensen een goed leven kunnen hebben. Ze zetten infrastructuur op orde, bouwen voorzieningen uit en maken dat de stad kan bloeien. Een politieke reis kan pas echt starten als je weet wat de bestemming is. Een visie hebben helpt om resultaten te boeken.

Daarna is het kwestie van inzet, enthousiasme en energie. En ook onthechting. Dat laatste klinkt vreemd maar is eigenlijk cruciaal. Want aan politiek doen draait niet om de eigen persoon of loopbaan, wel om resultaten. Weerstand is dan helemaal niet bedreigend maar gewoon deel van het proces.

Mijn manier van werken is vrij eenvoudig. Ik probeer een scherp zicht te krijgen op knelpunten en problemen. Signalen van burgers aangevuld met wetenschappelijke en politieke analyses helpen. Dan is het mijn taak om de oplossing met de grootst mogelijke positieve impact naar voor te schuiven.

Die oplossingen ontstaan vanuit de creativiteit van burgers, de expertise van de administratie en voorbeelden uit andere steden. De rest is eenvoudig. Praten, argumenteren, overtuigen, keuzes maken en beslissen. En vooral, ‘er voluit voor gaan’! En als er dan weerstand komt, dan is dat geen probleem. Want weerstand is normaal en logisch. Meer zelfs, weerstand wordt draaglijk en dus hanteerbaar, als je maar onthecht bent van de eigen politieke carrière.

En daarom haalde het ruwe politieke debat het circulatieplan van 2017 niet onderuit en slaagden we erin om het aantal voetgangers en fietsers ongelooflijk sterk te laten stijgen. Door hen ruimte te geven en door nieuwe voetgangers- en fietsinfrastructuur aan te leggen. Zoals de Louisa d’Havébrug en de brug over de Watersportbaan. En nog meer dan 40 andere tunnels, onderdoorgangen en bruggen.

Daarom slaagde ik erin om in 2018, ondanks de zwarte vlaggen in het dorp, het Drongenplein opnieuw aan te leggen. Daar waar mijn voorganger mislukte. En zo ook Oostakkerdorp, de Zandberg, het Maaseikplein, Steenakker … en tientallen andere straten. Allemaal groener, veiliger en aangenamer. 

Deze manier van werken is ook waarom Gent de autodeelhoofdstad van Vlaanderen is geworden en het aantal ongevallen heel sterk daalde. Resultaten die goed zijn voor de Gentenaars. Snel applaus of het scoren van likes is echt niet belangrijk.

Natuurlijk is applaus fijn, maar het is niet mijn beweegreden. Bij nogal wat politici is het anders. Ze meten zich een profiel aan door uit te halen naar of te razen over anderen. Niet door duidelijk te maken waar ze zelf voor staan. Ik denk wel voor iets te staan en incasseer daarom geregeld zo’n aanvallen op mijn stijl of zelfs mijn persoon. En niet alleen vanuit de oppositie. Die aanvallen brengen weinig of niks bij aan het politieke debat. Ze maken oplossingen nooit beter. Het toont vooral de politieke armoede bij de aanvaller.

Het is niet vreemd dat sommige van deze politici zich ook verliezen in Instagram of Tiktok-ersatzpolitiek, waar ze zich laven aan de duimpjes en de likes. Op zich niet erg, wel pijnlijk als de foto’s en filmpjes van hun kat of hond het gebrek aan politieke resultaten maskeren. Het zijn politici die niet leiden maar volgen en bouwen aan hun carrière, niet aan een betere stad. Schadelijk is dat de hele politiek wordt aangestoken door deze negatie-, applaus- en volgpolitiek. Want het is voor elke politicus moeilijk om daarvan weg te blijven. Je moet immers gezien worden.

Hoe moeilijk ook, ik probeer samen met andere groenen te kiezen voor een andere weg: problemen zien en benoemen, duidelijke keuzes maken, oplossingen durven uitvoeren. Met de wil om het voor alle Gentenaars beter te maken.

Dat betekent ook weerstand aanvaarden en er ontspannen mee omgaan. En als dat alles ten koste is van mijn eigen loopbaankansen, dan is dat maar zo. En dus draag ik vanaf nu trots die term 'Methode Watteeuw' als geuzennaam."

Blijf op de hoogte

Wil je wekelijks op de hoogte blijven van het belangrijkste politieke nieuws van onze Groene schepenen en gemeenteraadsleden? Schrijf je dan in voor onze fractienieuwsbrief.