Tegen dit soort 'verhalen' moeten we ons verzetten. Want wie een actie voert voor het klimaat is daarom nog geen ecofascist.

In de commissie MASSE van woensdag 16 april noemde gemeenteraadslid Mathieu Cockhuyt van N-VA de actievoerders aan het Gravensteen 'ecofascisten', tot grote verontwaardiging van raadslid Liesbet De Weder.

Hier lees je wat ze daarvan vindt:

Onlangs bezetten enkele klimaatactivisten hier durende een klein uur het Gravensteen. Vreedzame actievoerders, diep bezorgd over de klimaatcrisis. Ze hingen enkele spandoeken op aan de kantelen. Eén van hen kleefde zich vast aan een kassei bij de ingang. Geen vernieling, geen geweld, geen schade. Hun eis? Een burgerberaad over het klimaat.

Voor N-VA is dat genoeg om hen ecofacisten te noemen. 

Ja, bezoekers konden een uur lang het kasteel niet betreden. Maar de actievoerders vernielden of beschadigden niets, laat staan dat ze geweld zouden hebben gepleegd tegen andere mensen.

Je mag het gerust oneens zijn met hun methode. Maar het gratuite gebruik van een term als 'ecofascist' voor dergelijke actievoerders is allesbehalve onschuldig. Integendeel.

Taal doet ertoe (dat zegt N-VA althans zelf voortdurend). Woorden bepalen hoe we de wereld zien.

Ze vormen verhalen, en als die verhalen vaak genoeg verteld worden, gaan we ze vanzelf als waarheid beschouwen. 

Maar tegen dit soort 'verhalen' moeten we ons verzetten. Want wie een actie voert voor het klimaat is daarom nog geen ecofascist.

Weet je wie dat wel waren?

Brenton Tarrant die in 2019 in Christchurch, Nieuw-Zeeland, 51 mensen doodschoot in een moskee.

Patrick Crusius, die zich daardoor liet inspireren en hetzelfde jaar in El Paso, VS, 23 mensen doodde.

Fascisme, dat is een ideologie gestoeld op haat, geweld en uitsluiting.

De vergelijking die meneer Cockhuyt maakt is totaal van de pot gerukt.

Dat zullen wij niet toestaan. 

Not on my watch.