De kans is groot dat je in deze periode regelmatig een paaseitje eet bij je koffie of een paashaas in stukjes breekt als tussendoortje. De Belg eet gemiddeld 8 kg chocola per jaar en Pasen is wellicht een piekmoment. Welke smaak er onder het aluminium wikkeltje tevoorschijn komt, is misschien onze eerste zorg, terwijl de vraag 'hoe eerlijk deze chocolade is' ons nog steeds zorgen zou moeten baren. 

Maakt het uit welke chocolade ik eet? 

Ja, het maakt uit. Miljoenen cacaoboeren leven in armoede. Ze verdienen amper 1 dollar per dag, wat absoluut niet voldoende is voor hun basisbehoeften. Bij de geregistreerde arbeiders is de gemiddelde leeftijd boven de 45 jaar, het beroep is dus niet meer aantrekkelijk en binnenkort hebben we misschien geen chocolade meer.

Armoede is de grondoorzaak van alle problemen in de chocolade-industrie. En zonder een hogere prijs voor cacaobonen te betalen is er voor boeren geen mogelijkheid om uit deze armoede te komen.

Erger nog dan dat is dat in de praktijk meer dan 1,6 miljoen kinderen werken in de cacaoplantages. Ze kunnen dus niet naar school. Ook ontbossing is een gevolg van de cacaoteelt. Grote oppervlaktes tropisch bos worden omgevormd tot massieve cacaovelden, om plantages meer te laten opleveren.

Armoede is de grondoorzaak van alle problemen in de chocolade-industrie. En zonder een hogere prijs voor cacaobonen te betalen is er voor boeren geen mogelijkheid om uit deze armoede te komen.

Fairtrade of leefbaar inkomen?

Een leefbaar inkomen is een mensenrecht. Fairtrade ontwikkelde een nieuwe norm voor de industrie, de Living Income Reference Price (LIRP), waar ook Tony Chocolony (je weet wel, de chocola die van 100% slaafvrij de norm wil maken) aan meewerkt.

Fairtrade is nog steeds het enige systeem dat producenten een minimumprijs garandeert en transparant rapporteert over prijs(mechanismen) en impact. 

Dit is de prijs die een boer zou moeten ontvangen voor één kilo cacaobonen om hem of haar in staat te stellen een leefbaar inkomen te verdienen. Een leefbaar inkomen vertrekt dus vanuit wat een boer nodig heeft.

Fairtrade is nog steeds het enige systeem dat producenten een minimumprijs garandeert en transparant rapporteert over prijs(mechanismen) en impact. 

Het Fairtrade label helpt je om producten te herkennen waarvan de ingrediënten afkomstig zijn uit eerlijke handel - en waarvan de productie, verwerking en verkoop dus beantwoorden aan de Fairtrade standaarden. De landbouwcoöperatie krijgt ook een Fairtrade premie die ze zelf kan invoeren in gemeenschapsprojecten. Fairtrade vertrekt dus van de marktprijs en geeft premies voor de gemeenschap. 

En de paashaas? 

Stad Gent kiest in haar eigen aankoopbeleid resoluut voor Fairtrade en moedigt faire chocola ook aan. Bijvoorbeeld door via de interne kanalen diensten te helpen met faire aankopen voor paasactiviteiten.

Het Fairtrade label helpt je om producten te herkennen waarvan de ingrediënten afkomstig zijn uit eerlijke handel - en waarvan de productie, verwerking en verkoop dus beantwoorden aan de Fairtrade standaarden.

De paashaas kent gelukkig de weg naar de Oxfam wereldwinkels, want helaas zijn Fairtrade paaseitjes nog niet de standaard in supermarkten en andere. 

Oxfam lanceerde Bite to Fight. Staat dit logo op je chocola, dan betaalt Oxfam Fair Trade een extra premie aan de cacaoboeren, bovenop de wereldwijd toegepaste fairtradeprijs en -premie. Zo dichten ze de inkomenskloof voor onze cacaopartners en hun gezinnen en bekomen ze een leefbaar inkomen. 

Blijf op de hoogte

Wil je wekelijks op de hoogte blijven van het belangrijkste politieke nieuws van Groen Gent? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief.

Bron beeld: Oxfam