Een reportage van Pano heeft ons gisteren nogmaals met de neus op de feiten gedrukt. ‘Arm Vlaanderen: 5 jaar later’ toont de grauwe realiteit achter de (kinder)armoedecijfers. "Maar de reportage laat ook zien dat de bovenlokale overheid  de voorbije 5 jaren op vlak van armoedebestrijding weinig realiseerde," zo stelt federaal parlementslid en OCMW-raadslid Evita Willaert.   “De strijd tegen armoede blijft voor het kartel wel een absolute prioriteit , waarover niet te onderhandelen valt. De cijfers tonen aan dat deze strijd meer dan ooit nodig blijft.” Evita Willaert, plaats 52 Evita: "De strijd tegen armoede blijft voor het kartel wel een absolute prioriteit, waarover niet te onderhandelen valt. De cijfers tonen aan dat deze strijd meer dan ooit nodig blijft. Ook in Gent blijft armoede een hardnekkig probleem, niettegenstaande de inspanningen de voorbije jaren. Op lokaal niveau hebben we onvoldoende handvaten, maar kunnen we wel een  verschil maken. Dat hebben we de voorbije jaren bewezen, en dat willen we de komende jaren blijven doen. Met een emancipatorisch sociaal beleid, dat de sociale grondrechten van iedere Gentenaar bewaakt." Alle Gentenaars de kans geven te participeren is én blijft onze ambitie. Ons sociaal beleid richt zich dus tot alle Gentenaars, maar mensen in precaire leefomstandigheden hebben meer nood aan bijstand, materiële hulp en ondersteuning, en zijn dus de prioriteit. Omdat duidelijk is dat één schepen alleen dit niet kan waarmaken, gaan we voor een transversaal sociaal beleid: armoede écht bestrijden werkt maar wanneer elk beleidsdomein haar verantwoordelijkheid neemt.  

Neuzen in dezelfde richting

Om een armoedebeleid te kunnen voeren dat doortastend en emancipatorisch is, moeten de neuzen van alle schepenen in dezelfde richting staan, en moeten alle departementen een sociaal beleid voeren. Deze integrale aanpak passen we toe op alle beleidsnota’s en belangrijke beleidsbeslissingen; zo willen we anticiperen op negatieve effecten van nieuw beleid op de sociale context van mensen. Dus ook de schepen van onderwijs, van wonen, van … moet voldoende sociale reflexen hebben bij de planning van hun beleid. Daarnaast moet de Gelijke Kansen methodiek de werking van de diensten screenen, met als doelstelling een integrale aanpak van de armoede overal te laten doorsijpelen.

Vermaatschappelijking van de zorg

Het Gentse OCMW blijft voor ons in de toekomst de sterkste actor om het armoedebeleid gestalte te geven en uit te voeren. Maar het OCMW kan dit niet alleen.

"Vermaatschappelijking van de zorg is en blijft voor ons een belangrijk objectief, op voorwaarde dat het de kwaliteit van de zorg ten goede komt." Anita De Winter, plaats 38 

De reeds bestaande nauwe contacten met armoedeverenigingen, middenveldorganisaties, en de vele vrijwilligers worden verder aangehaald. Vermaatschappelijking van de zorg is en blijft voor ons een belangrijk objectief, op voorwaarde dat het de kwaliteit van de zorg ten goede komt.

Plan voor sociale mobiliteit

"Werken tegen een billijke vergoeding is en blijft een hefboom tot een menswaardig leven." Karla Persyn, plaats 32

Samen met alle betrokken engageren we ons tot een ‘plan voor sociale mobiliteit’, gericht op emancipatie van de meest kwetsbare bewoners van onze stad. Het OCMW is regisseur van dit plan, dat nog meer inzet op automatische toekenning van rechten, laagdrempeligheid, aanklampend werken, garanderen van sociale grondrechten, … Dat moet allemaal een evidentie worden voor iedereen in onze stad die betrokken is bij de zorg voor onze kwetsbare medemensen. Werken tegen een billijke vergoeding is en blijft een hefboom tot een menswaardig leven. Daarom willen we de mogelijkheden van iedereen optimaal benutten en mensen die geen job in het normaal arbeidscircuit aankunnen een gepast engagement laten opnemen in hun traject naar werk.

Systeem van aanvullende steun versterken en verbreden

"We willen verder werk maken van meer financiële draagkracht voor wie het in onze stad financieel echt moeilijk heeft." Fourat Ben Chikha, plaats 29

De strijd tegen armoede op lokaal niveau is een erg weerbarstige, omdat we te weinig handvaten hebben om structureel in te grijpen op de oorzaken. Waar we de oorzaken van armoede onvoldoende kunnen bestrijden, blijven we de hogere overheden signaleren waar het fout loopt. Tegelijkertijd proberen we de gevolgen ervan zoveel als mogelijk op te vangen. Daarom willen en zullen we verder werk maken van meer financiële draagkracht voor wie het in onze stad financieel echt moeilijk heeft. We versterken het systeem van aanvullende steun, waarbij de Budgetstandaard het referentiekader blijft, in het bijzonder voor gezinnen met kinderen. Maar ook willen we het systeem verbreden, zodat Gentenaars die het nodig hebben, zonder onderscheid van statuut, aanvullende steun kunnen krijgen.

Het kan anders!

Armoede is een onrecht, geen keuze. De wind zit bovenlokaal niet mee, om het nog zacht uit te drukken. Zo waren er nog nooit zoveel mensen die moeten rondkomen met een leefloon als nu en de voorbije 5 jaar steeg het aantal mensen dat moet aankloppen bij de voedselbank met 30%. Maar net daarom willen we in Gent de komende jaren meer dan ooit tonen dat het anders kan!