Gent

De Vlaamse Regering zet hoog in op de vermaatschappelijking van de zorg. Er is op zich niets mis met doelstellingen om mensen langer thuis te laten wonen, zolang de mens centraal staat en niet een besparingsoperatie.

 

Vermaatschappelijking moet iets toevoegen, niet iets vervangen

Mensen met een beperking, kwetsbare ouderen, jongeren met gedragsproblemen,… moeten een eigen plek in de samenleving kunnen innemen. Toch lijkt de vermaatschappelijking van de zorg een ander effect te hebben. In de geestelijke gezondheidszorg wordt het aantal bedden afgebouwd. De zorg wordt bij de mensen thuis georganiseerd, ondersteund door mobiele teams. Dit blijkt niet altijd goed te lopen. Daarom kaartte OCMW-raadslid Steven Rommel dit punt aan op de OCMW-raad. Hij vroeg hoe het OCMW deze evolutie ervaart en omgaat met de bijkomende uitdagingen hieromtrent.

 

Toeleiding vanuit de psychiatrische instellingen naar de nachtopvang

OCMW-voorzitter Coddens (sp.a) stelde dat “het OCMW meer en meer cliënten ontvangt met psychische problemen". Dit ziet het OCMW ook in een toenemende bevraging van de psychologische dienst. En bizar is dat psychiatrische instellingen dakloze patiënten bij ontslag actief toeleiden naar de nachtopvang. De afbouw van de bedden is voelbaar en de wachtlijsten worden steeds langer. Het OCMW ondersteunt haar medewerkers met informatie en tools om op deze evolutie te kunnen inspelen. Het OCMW Gent blijft ook inzetten op laagdrempeligheid en outreachend werken: vindplaatsgerichte werking, wooncoaches, ergo aan huis”

 

Vrijwilligerswerk is een keuze

Het vermaatschappelijkingsbeleid rekent ook op de inzet van vrijwilligers, familie en vrienden. Ook hier is weer niets mis mee. Maar het moet wel een keuze blijven van de vrijwilliger en de persoon die zorg nodig heeft. Daarenboven mag het voorzien in zorg en hulp- en dienstverlening nooit afhangen van het toevallige engagement van vrijwilligers, buren of familie. Dit moet de overheid en ook het OCMW garanderen door de inzet van opgeleide medewerkers in sterke organisaties. “Vermaatschappelijking moet iets toevoegen, niet iets vervangen. In Vlaanderen staan we nog maar aan het begin. In Nederland, waar dit beleid vaart onder de vlag van de participatiesamenleving, zien we toch zorgwekkende evoluties. Verzorgingstehuizen zijn er afgeschaft, pas als er medische zorgen zijn kan men beroep doen op hulpverlening en pas in allerlaatste instantie kan men er terecht in het verpleeghuis. Voor ons is dit duidelijk een verkeerde evolutie”, aldus Steven.

Een signaal naar de hogere overheid

Steven peilde nog naar de initiatieven die het OCMW genomen heeft die inspelen op deze problematiek. Coddens: “OCMW en Stad Gent, de Gentse Gezondheidsraad en het PAKT (een Oost-Vlaams Netwerk van zorgverleners) documenteren in een nota deze knelpunten. Ze pleiten hierin voor een herverdeling van de middelen en een grotere inzet van de middelen om het ambulante aanbod en de kwaliteit van de zorg te verhogen. Een sterk uitgebouwde eerstelijnsdienst- en hulpverlening is hierbij een belangrijk aspect. Deze nota wordt nu voorgelegd bij de VVSG om vervolgens aan te kaarten bij de bevoegde ministers." 

Steven is tevreden met de aanpak van het Gentse OCMW en hoopt dat het Vlaamse Beleid het signaal opvangt.